Διαφοροποίηση χωρίς κακή πρόκληση!

Αφού διάβασα πολλές απόψεις από πολλούς συγγραφείς και γιατρούς αντιλαμβάνομαι ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να την κουβαλάμε εκ γενετής ή να την αποκτούμε από κακές εμπειρίες στην βρεφική και παιδική ηλικία όπου διαμορφώνεται η πνευματική μας υπόσταση. Όπως και να την αποκτήσαμε δε παύει να είναι μια κατάσταση που τη βιώνουμε. Δεν είναι επιλογή (μερικές φορές μπορεί και να είναι-πολλοί δοκιμάζουν και μένουν) γι' αυτό και είναι τόσο αγχωτική πολλές φορές ιδίως σε ανθρώπους που μεγάλωσαν σε μια κλασσική ελληνική οικογένεια με αρχές. Λίγοι γονείς μπορούν να κατανοήσουν ότι το παιδί τους βιώνει κάτι πολύ δύσκολο και κάτι πολύ άβολο (μιας και είναι κατακριτέο από σχεδόν όλη τη κοινωνία).
 Υπάρχουν κάποιοι όπως ο Ενρίκο Παβανέλο που περιγράφει την ομοφυλοφιλία ως «επεξεργασία της ψυχής σε σχέση με διαφορετικά πρότυπα από εκείνα που ορίζει η φύση», «μια πληγή της ταυτότητας» και ως «τάση που μπορεί να αλλάξει». Πηγή. Σύμφωνα με αυτόν είναι μια διατάραξη ψυχική. Όπως και να έχει θέλει πολύ κόπο και θεραπεία για να αλλάξει. Δε μπορώ να ξέρω τι είναι πραγματικότητα. Αυτό που ξέρω είναι αυτό που αισθάνομαι. Αυτό που αισθάνομαι είναι μια πίεση που δε μπορώ να εξωτερικεύσω τα όσα αισθάνομαι και θα πρέπει να ντρέπομαι γι' αυτά. Γι' αυτό δεν ευθύνεται η εκκλησία όπως διάβασα σε κάποιο ποστ εδώ μέσα. Μη τα ρίχνουμε όλα εκεί. Για να μη μιλάω γενικά θα σας πω ότι  αν δεν είχα στήριγμα τον πνευματικό μου πατέρα (για όσους δε γνωρίζουν είναι ιερείς οι πνευματικοί όπου πάνε οι πιστοί και εξομολογούν τα όσα έκαναν και ζητούν συγχώρεση από τον Θεό-για όσους πιστεύουν σε αυτόν) θα είχα μπει σε πολύ άσχημες καταστάσεις όπως αλκοολισμός και ναρκωτικά που είναι πολύ δύσκολο να βγεις από εκεί μόνος. Μη ξεχνάτε τον Χριστόδουλο ο οποίος βοήθησε πολύ νέο κόσμο να κόψει κακές συνήθειες (ναρκωτικά, ακροβατισμούς κ.α) με 2 φράσεις: α) σας πάω και β)ελάτε όπως είστε. Και μη ξεχνάτε ότι ξαφνικά έπαθε καρκίνο και τον χάσαμε. (Τυχαίο; δε νομίζω!!). Άρα δεν είναι η θρησκεία που κατακρίνει αλλά η κοινωνία που δε γνωρίζει από θρησκεία. (ρίξτε μια ματιά κι εδώ 

Σπόιλερ:

Καταλήγω, λέγοντας ότι να κατηγορούμε τους άλλους για ότι είμαστε είναι λάθος. Φταίμε κι εμείς που προκαλούμε.  Βέβαια, ζούμε στην Ελλάδα, η οποία μπορεί να έθεσε το όριο ηλικίας στα 16 για έναν νεαρό ομοφυλόφιλο να κάνει νόμιμο σεξ αλλά δε προστατεύει τον νεαρό αυτό από την κατακραυγή. Δε του συμπαραστέκεται με κάποια μορφή ψυχολογικής και όποιας άλλης υποστήριξης. Εδώ οι γονείς διώχνουν τους γιους τους από το σπίτι. Μπορούμε να δούμε το λάθος των γονιών και της κοινωνίας και να το κατακρίνουμε. Αν θέλουμε όμως να είμαστε σωστοί θα πρέπει κι εμείς να είμαστε εντάξει στις όποιες υποχρεώσεις μας και να μη προκαλούμε με κακές συμπεριφορές.

Καταρχάς,καλή τύχη στην αναζήτησή σου.Ο πνευματικός δε τζινάβει τίποτα να γίνει καμιά καλή φάση;Δεύτερον,ο Χριστόδουλος όντως ήταν μεγάλη απώλεια.Για τη χούντα.Παρεπιμπτόντως,αν ήταν gay όπως ακούγεται,θα περίμενε κανείς να είναι πιο ανοιχτόμυαλος.Τώρα θα μου πεις,καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.Όσο για τα ναρκώτικά που λες,πιστεύω ότι η μαστούρα της θρησκείας είναι χειρότερη απ' όλα.Ο ρατσισμός και ο σκοταδισμός είναι βασικές επιδιώξεις των θρησκειών,για να ελέγχουν καλύτερα το λαο.Γι' αυτό,μάλλον,επινοήθηκαν άλλωστε.Τέλος,"κακή πρόκληση" από μια μια ομοφοβική κοινωνία θεωρείται ακόμα και η δήλωση της διαφορετικής σεξουαλικής ανάγκης (βρίσκω τον όρο "επιλογή" επίσης ομοφοβικό).Συγνώμη αν ακούγομαι επιθετικός,δεν το 'χα σκοπό

Λες καπου πως μερικοι απλα δοκιμσαν και τους αρεσε...Μην γελιομαστε για να του μπει η ιδεα στο μυαλο να δοκιμασει προφανως και κατι υπηρχε μεσα του που τον κινησε προς τα εκει